DERSIM MAMIKIYE

ASIL ONUR KIRICI OLAN...

Mehmet Doğan

Dinen, rezil bir 'eril' olan Allah'ının inayetiyle, bilmem kaç 'karı'yı kendine caiz gören, buna sınırsız cariye veya köleyi eklemeyi de hak gören, oğulluğunun karısına bile etik yoksunu Allah'ından ayet indirerek sahip olan, torunu bile olamayacak yaşta bir çocukla gerdeğe giren rezil bir 'peygamber'in ve onun dininin takipçilerinden adam olmaz!
Bu dinin 'eril'leri kendilerine kerhaneye gitmeyi, başka etnik kimliklere sahip kadınlara oruspu diye bakmayı ve onlara sahip olmayı, tecavüz etmeyi, oğlancılığı, ‚Allah’larının ve peygamberlerinin inayetiyle cennette 'gılman'ları kendilerine hak görürler. Ama kendilerinden bir 'dişi'nin her hangi bir 'eril'le, bırakalım temasa geçmeyi, gözgöze gelmesini öldürmekle, o olmuyorsa, burnunu kesmekle, o da mümkün değilse, ömür boyu ahırda hapsetmekle cezalandırmayı vb. vb. 'namus' ve 'şeref' olarak algılarlar. Mesela o ‚reziller şehri’nde bir genç kız sinemaya gidiyor veya çarşıda geziyor diye öldürülmüş ve bu infaz, ailesi de dahil, ‚rezil şehr'in rezil halkının ezici çoğunluğu tarafında onaylanmıştı.
Hatta kadının cinsel zevkten bihaber yaşaması için, onu sünnet ederler. Belki de Yahudi’lerden alınma rezil 'sünnet' geleneği kendi erkekliklerini kısmen öldürdüğü için, 'dişil'den intikam alırlar... Hırıstiyan erkeklerin % 90'nın 'şey'inin sünnetli müslüman 'eril'lerin 'şey'inden daha iri ve diri olduğunu bir-iki saunaya gitme tecrübemden biliyorum. Tabi ki, bunu hıristiyan erkeklerle temasa girmiş müslüman kökenli 'dişi'ler daha iyi bilirler... Bu konuda, 'Kurete Heyder'in babasını kendisine sormadan sünnet etmesi -yani sakatlaması- nedeniyle mahkemeye vermeyi düşündüğünü, ayrıca Mehmet Yıldız'dan, Hollanda'daki bir dil seminerinde dinlenme esnasında, Türk erkekleri için prezervatif boylarının yeniden düzenlenmesi konusundaki müthiş anekdotunu hatırlamadan edemiyorum...
Bunlar bir 'dişi'nin o şey konusunda bir 'eril'den çok daha güçlü olduğunu, o 'şey'e kendilerinden daha çok ihtiyaç duyduğunu bilirler. Peygamberlerinin de genç karı ve cariyelerine misafirleriyle konuşmayı ve teması yasaklamasını ve örtünmelerini o 'şey'inin çaptan düşmesi nedeniyle yukarıdan ayetlerle teminat altına aldığından da haberdardırlar.
Bunların -nerdeyse bir ulus olarak- bilmem ne 'evleri'inde kadınlarına her türlü rezilliği yapan birini 'peygamber'leri ya da 'güneş'leri olarak telakki etmeleri kattiyetle tesadüfi değildir...
Aynı 'aile'den olan müslüman dinkardeşleri Türklerle birlikte Dersimli/Kızılbaş, Ermeni, Asuri/Keldani, Ezdi kadınların ırzına geçmiş ve sonra da öldürmüş, daha sonra da orasını burasını keserek ölü bedenlerden ziynet eşyalarını çalmış, ya da -en fazlasından-, kendine kuma almış bir halkın çocuklarının Türklerle birlikte Dersim'e, dün 'Derviş ve Keşişlerin Ülkesi'ne, bugün ise, keşişlerin soyunu kurutulması nedeniyle, ne yazık ki 'Dervişlerin Ülkesi'ne hükmetmesi tek kelimeyle hüzündür.
Daha da fecisi, bir çok Dersimli'nin bunların yani ‚Kurr’ların/Şafi Kürtlerin kimliğine bürünmesidir. Asıl trajik olan, onur kırıcı olan da budur.

Mehmet Doğan